Jeden z lepszych jakie widziałem. Brawo dla Nicole Kidman, która zagrała perfekcyjnie, podobnie jak Siobhan Hogan czy S. Skarsgard

Film z wyższej półki, jak na von Triera dość łatwy do przyswojenia, jednak prawdziwy przekaz,
tak jak w innych filmach reżysera, nadal może wzbudzać dużo problemów. Von Trier zostawia
swoim fanom duże pole do popisu, dając w prasie i telewizji bardzo mało wskazówek do
interpretacji swoich dzieł. Moim zdaniem,...

Co powiecie na taką interpretację:
Grace - mesjasz, żeńska wersja Jezusa Chrystusa. Przybyła do Dogville, pokazała
prawdziwą siebie (tak jak Jezus otwarcie głosił iż jest bogiem), została za to praktycznie
"ukrzyżowana". Również podobnie jak Jezus była skłonna do wybaczania.
Ojciec Grace - Bóg, na jedno skinienie...

Dla mnie ocena 10 to za mało dla tego WYBITNEGO dzieła :)

Pierwszy raz spotkałem się z filmem, który zrobił pranie mózgu tak skutecznie że po wyjściu
z kina aż sam nad sobą się zastanawiałem, czy naprawdę byłbym do tego zdolny.
Kto nie oglądał niech nie czyta dalej.
Przez cały film główną bohaterkę szmacono, każdy ją wykorzystywał, robił z nią co chciał,
przez cały...

Zerknęłam w opinie i nastawiłam się na dobry film. Dostałam za to kilka godziny nudów, okropną scenografie i przemyślenia filozoficzne, które przerabiałam w wieku 12 lat. Nic odkrywczego, nic szokującego, nic nie zmieniającego światopoglądu. I nawet nie był przyjemny do oglądania, okropnie się dłużył...

Dwie godziny spokojnie by wystarczyły.

Pranie mózgu gwarantowane! Jeden z dziwniejszych ale i najciekawszych filmów jakie
oglądałem. Zdecydowanie daje do myślenia...

Nie czytałem wcześniej żadnych interpretacji filmu, ale chciałbym podzielić się własnymi refleksjami na temat filmu. Moim zdaniem głównym wątkiem filmu jest konflikt między autorem i bohaterem.

Autora symbolizuje Tom, natomiast główną bohaterką jest oczywiście Grace. Tom ma obsesję na punkcie wzbudzania refleksji...

Nigdy nie widziałam filmu, który przypominałby sztuke teatralną. Na początku strasznie trudno jest
się przyzwyczaić do takiej scenografii.

Z czasem poczułam, że mój umysł staje się tak mały i ściśle ograniczony, jak plan filmu. Świat bez
ścian, w którym wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą, a jednak ogół udaje, że tego nie widzi, tak
dobitnie odzwierciedla rzeczywistość milionów małych miasteczek i wsi, że aż razi w oczy.
Piekielna czerwień za oknem...

Za zło MUSI być kara. Brak kary,uleglosc jest przyzwoleniem na większe zło. Prowadzi do destrukcji całej społeczności. A więc jeśli nie karzemy za zlo nam wyrzadzanym i jesteśmy ulegli wobec nas krzywdzacych, zlo narasta. Ludzie sa jak psy, muszą być tresowani /wychowywani hehe/ wtedy jest ok i da się z nimi...

Wiecie może dlaczego bohater nazywał się właśnie tak? Bo to jednoznacznie odsyła do historycznej postaci i zastanawiam się, czy to taki zbieg okoliczności, czy rzeczywiście nazwisko miało coś przekazać.

"Oryginalność scenografii" nie przemówiła do mnie. Wolałabym zobaczyć normalny film bo gdybym chciała zobaczyć sztukę teatralną poszłabym do teatru. Rozumiem, że to miało być "oryginalne" podejście ale mnie to męczyło. Dla mnie film ma dobrą fabułę, dobrych aktorów i dobre przesłanie i byłby równie dobry z "normalnym"...

Albo się spodoba albo się nie spodoba. Mi niestety nie, a szkoda, bo liczyłam na Arcydzieło po opiniach i szkoda trzech godzin.

Najlepsza była scena finałowa. Majstersztyk!

Nie wiem, czy bardziej mnie zasmucił czy przestraszył. Wiem jedno- film ma taki posmak, że
zawsze będę pamiętać tę historię i klimat. I stety i niestety.

..miłośnikom słuchowisk radiowych; będą w siódmym niebie.