Notatki o skandalu/film/Notatki+o+skandalu-2006-2645162006
pressbook
Inne
O FILMIE
Ludzie zawsze zwierzają mi się ze swoich sekretów? A komu ja mogę zaufać? -- Barbara Covett, NOTATKI O SKANDALU Dwie kobiety uwikłane w dramat oczekiwań i zdrady znajdują się w sercu psychothrillera, jakim są NOTATKI O SKANDALU. Meandry i zwroty opowieści są odnotowywane w cierpkim dzienniku Barbary Covett (Judi Dench), władczej i samotnej nauczycielki prowadzącej żelazną ręką swoją klasę w podupadającej państwowej szkole średniej w Londynie. Barbara mieszka sama, nie licząc kota Portii, bez przyjaciół i powierników ? ale jej świat ulega przemianie, kiedy poznaje nową nauczycielkę wychowania plastycznego w szkole, Shebę Hart (Cate Blanchett). Sheba wydaje się bratnią dusza i lojalną przyjaciółką, jakie Barbara szukała od zawsze. Ale kiedy odkrywa, że Sheba ma płomienny romans z jednym ze swych uczniów (Andrew Simpson), ich przyjacielskie relacje przyjmują odmienny obrót. Kiedy Barbara zamierza wyjawić sekret Sheby zarówno jej mężowi (Bill Nighy), jak i całemu światu, dają o sobie znać własne tajemnice Barbary i jej mroczne obsesje, ujawniając tym samym zakłamania kryjące się w duszy obu kobiet. Dwie znakomite aktorki dają znakomite kreacje w filmie NOTATKI O SKANDALU, dystrybuowanym przez Fos Seachlight Pictures i DNA Films. Film reżyseruje Richard Eyre (?Królowa sceny?, ?Iris?), zaś grają w nim laureatki Oscara ? Judi Dench (?Zakochany Szekspir?, ?Iris?, ?Jej wysokość pani Brown?) i Cate Blanchett (?Aviator?, ?Elizabeth?, ?Babel?) wraz z debiutantem Andrew Simpsonem i Billem Nighy (?Piraci z Karaibów ? skrzynia umarlaka?, ?To właśnie miłość?, ?Wierny ogrodnik?). Film realizowany według scenariusza Patricka Marbera (?Bliżej?), na podstawie powieści Zoe Heller, produkowany jest przez Scotta Rudina i Roberta Fox, którzy współpracowali wcześniej przy filmach ?Iris? i ?Godziny?. W ekipie filmu znaleźli się między innymi dwukrotny laureat Oscara ? operator Chris Menges (?Misja?, ?Pola śmierci?, ?Niewidoczni?), nominowany do nagrody Tony scenograf i kostiumolog Tim Hatley (?Bliżej?) oraz nominowany do Oscara ? kompozytor Philip Glass (?Godziny?, ?Truman Show?, ?Iluzjonista?).
POCZĄTEK SKANDALU: PRZENOSZENIE ?NOTATEK O SKANDALU? NA EKRAN
Nigdy wcześniej nie byłyśmy bardziej spętane naszą wspólną tajemnicą -- Barbara Covett W epoce samotności, izolacji i braku kontaktu, żyjemy w miastach, gdzie mieszkają miliony ludzi, a przecież każdy z nas tęskni za kontaktem z innymi, jakąkolwiek relacją z drugim człowiekiem. To uniwersalne spostrzeżenie przepaja pochodzącą z 2001 roku powieść Zoe Heller ?Notatki o skandalu? ? pełną napięcia opowieść o samotności i obsesji, która ? zachowując realizm i mroczne poczucie humoru ? dotyka sedna skrytych ludzkich tęsknot za kontaktem z innymi. Czytelników wciągały błyskotliwie zabawne, choć zarazem bałamutne obserwacje na temat jest tzw. przyjaźni z koleżanką z pracy w szkole, Shebą Hart. Między niebezpiecznym romansem Sheby z uczniem i własnymi tajemnicami Barbary rozwija się studium charakterów o intensywności thrillera. Książka zdobyła nie tylko szeroki rozgłos i uznanie krytyki, ale i wiele nagród, w tym nominację do prestiżowej nagrody Man Booker w dziedzinie literatury angielskiej. Prawa do ekranizacji powieści nabyli czołowi producenci Scott Rudin i Robert Fox, którzy doprowadzili do ekranizacji bestsellerowej powieści Michaela Cunnighama ?Godziny?. Rudin zaangażował dramaturga i scenarzystę Patricka Marbera przewidując, że stworzy on znakomity scenariusz. Kiedy znany reżyser teatralny i filmowy Richard Eyre przyjął zaproszenie do Rudina do ekranizacji NOTATEK O SKANDALU, znał już powieść. Uważał ją za zabawną, poruszającą i pełną trafnych obserwacji ? dokładnie taki materiał, jaki mógł go zaintrygować. Mówi Eyre: ?To jest powieść o przyjaźni, ale z podtekstem seksualnym. To historia dwóch obsesji, dwóch kobiet opanowanych własne, wymykające się spod kontroli pasje?. Eyre i Rudin już wcześniej współpracowali z ogromnym sukcesem ? wraz z Judi Dench kręcąc film ?Iris?: opowieść o niezwykłym związku wybitnej pisarki Iris Maurcoch z jej mężem Johnem Bayleyem, a także przy scenicznej inscenizacji sztuki ?Amy?s View?. ?Iris? przyniosła Oscara ? i Złoty Glob ? Jimowi Broiadbentowi oraz nominacje do Oscara i Złotego Globu dla Dench i Kate Winslet. Następnie Eyre reżyserował przyjętą z uznaniem ?Królową sceny?, komediodramat o londyńskim teatrze w XVII wieku, lecz potem zwrócił się w stronę teatru, przygotowując z wielkim sukcesem dwie krańcowo odmienne inscenizacje: musicalową wersję ?Mary Poppins? w Londynie i na Broadwayu oraz świeżą adaptację klasycznego dramatu Ibsena ?Hedda Gabler? na londyńskim West Endzie. ?Kiedy osiągnąłem dwa krańcowe szczyty w teatrze, mogłem powrócić do filmu, a świetnie obsadzone NOTATKI O SKANDALU były wymarzoną okazją? ? komentuje reżyser. Adaptacja była prawdziwym wyzwaniem dla Marbera, ponieważ powieść Heller została napisana jako cykl skrajnie subiektywnych zapisków z dziennika Barbary Covett, które scenarzysta przerobił na wyznania, odsłaniające z jednej strony stopień zakłamania co do własnej osoby, z drugiej zaś skłonność do manipulacji w przypadku osoby Sheby Hart. Znając poprzednie dokonania Marbera, nie było wątpliwości, że dobrze wykona swoje zadanie. Dał się przecież poznać jako autor sztuki ?Bliżej?, poświęconej zabawnym i mrocznym zarazem stronom współcześnie pojmowanej miłości i pożądania, wyróżnionej wielu prestiżowymi nagrodami jeszcze zanim została przeniesiona na ekran. Obecnie Marber musiał nadać czysto literackiemu tekstowi Zoe Heller bardziej dynamicznego chartakteru. ?Pisanie scenariusza okazało się bardzo trudne ? przyznaje Marber. ? Tym bardziej jestem wdzięczny Scottowi Rudinowi, który dyskutował ze mną kolejne poprawki. Powieść jest tak bogata i szeroka, że moja praca polegała przede wszystkim na znalezieniu sposobu na pomieszczenie w tekście możliwie największej ilości jej zalet?. Ta esencja ? komiczna i przenikliwa zarazem ? stała się kluczem, którym Marber zamierzał się posłużyć przy tworzeniu dialogu. Jako motyw przewodni wybrał jeden z tematów powieści: przejmującą izolację, która powoduje tyle zamieszania we współczesnym życiu człowieka, jako przyczynę niespełnienia Barbary Covett. ?Mam nadzieję, że ten film opowie o współczesnej samotności, o desperacji, jaką czasem odczuwa każdy z nas nawet mieszkając w mieści zaludnionym przez miliony? ? mówi Marber. Zdaniem pisarki Marber był właściwym wyborem do podjęcia próby adaptacji. ?Patrick Marber stworzył bardzo interesujący i mądry scenariusz ? mówi. ? Na bazie mojej powieści stworzył nową jakość. Sprawił, że to wszystko zagrało na ekranie. Oswoiłam się z opinią, że moja powieść wciąga czytelnika, ale on dodał do niej suspensu, co się świetnie sprawdza?. Marber rozpoczął swoją pracę od przyjrzenia się głównym bohaterkom, zwłaszcza Barbarze ? niezapomnianej narratorce, która staje wobec dręczących ją sekretów o ?nowej przyjaciółce?, Shebie Hart. Mówi Marber: ?Uznałem, że Zoe wykonała wspaniałą robotę, zawierając wszystko w swojej książce. Pozostałem wierny temu, co napisała o Barbarze. Jedyna różnica polega na tym, że o ile w powieści Barbara opowiada historię ze swojego punktu widzenia, o tyle ja spróbowałem pewnego dystansu, zachowując jednak wrażenie, że mamy do czynienia z osobą inteligentną, dowcipną i zachowującą pewien stoicyzm. To nie jest jakaś zawistna idiotka, ale zraniona osoba o wrażliwym sercu, ktoś, kto nigdy nie zaznał miłości. Całe jej postępowanie jest wynikiem poczucia samotności, która zamienia ją w potwora. Zawsze intrygowały mnie osoby, które można było jednocześnie kochać i odrzucać, a Barbara wywołuje takie właśnie reakcje?. Marber odnalazł podobne wrażenia, przyglądając się postaci Sheby. ?Przydałem Shebie nieco więcej artystycznej duszy niż ma ona w powieści, ale jej wrażliwość i pogmatwane uczucia pozostały takie same? ? przyznaje. Przeczytawszy gotowy scenariusz Richard Eyre był pod wrażeniem talentu Marbera w przenoszeniu kameralnej literatury na duży ekran, widocznego zwłaszcza w zamianie intymnych wyznań Barbary na konkretne realistyczne sceny. ?Szczególnie ciekawe wydaje się podtrzymanie narracyjnej roli Barbary, nawet z zachowaniem jej komentarza z offu, przy jednoczesnym uniknięciu niebezpieczeństw, jakie wynikają z obecności narratora wszystkowiedzącego? ? zauważa reżyser. Inną istotną kwestią było dla Eyre zręczne poprowadzenie w scenariuszu istotnego, choć bardzo kontrowersyjnego wątku romansu zamężnej nauczycielki w średnim wieku z jej niepełnoletnim uczniem. ?Zależało mi na wiarygodnym ukazaniu relacji między Stevenem i Shebą, aby publiczność dostrzegła w tym nie tylko pożądanie, ale i pewną czułość, rodzaj ciekawości ? mówi Eyre. ? Nie mam wątpliwości, że to, co robi Sheba, jest niewłaściwe, ale jest pewna delikatna różnica, którą chcieliśmy zaznaczyć, pokazując szczerą prawdę bez zbędnych sentymentów?. Eyre był ujęty sposobem, w jaki scenariusz oddawał tempo i werwę powieści Heller, zachowując przy tym ogół emocji, jakie wywołuje jej lektura ? od śmiechu do przerażenia i żalu, co nie mogło pozostać bez wpływu na wizualną stronę filmu i aktorskie kreacje. ?Mam nadzieję, że widzom spodoba się nasz film ? miejscami zabawny, czasem zaś szokujący ? podsumowuje Eyre. ? Jest coś komicznego, strasznego i bardzo ludzkiego zarazem w tym złudzeniu, że Barbara byłaby zdolna do długotrwałej przyjaźni z Shebą. W końcu uczucia Barbary do Sheby nie różnią się niczym od uczuć Sheby wobec Stevena, jej ucznia. Te kobiety straciły kontrolę nad sobą ? tak jak my tracimy tę kontrolę, kiedy w grę wchodzi miłość?.
STRAŻNICZKA TAJEMNICY: JUDI DENCH JAKO BARBARA COVETT
W innych, lepszych czasach, mogłybyśmy być damami z towarzystwa, bywałybyśmy na herbatkach, odwiedzały galerie, podróżowały, dbały o formę... byłybyśmy przyjaciółkami. -- Barbara Covett Dzięki powieści Zoe Heller ?Notatki o skandalu? Barbara Covett stała się jedną z najbardziej fascynujących narratorek współczesnej literatury. Filmowcy od początku wiedzieli, że do roli tak niebezpiecznej kobiety będą potrzebowali jednej z najlepszych obecnie aktorek filmowych ? i dlatego już we wczesnym stadium prac nad filmem Scott Rudin zaproponował rolę Judi Dench. Dench budziła podziw widzów wielką różnorodnością ról, w tym nagrodzoną Oscarem ? kreacją królowej Elżbiety ?Zakochanym Szekspirze?, starzejącej się Iris Murdoch w filmie ?Iris? czy jeszcze jednej kreacji nominowanej do Oscara ? w niedawnej ?Pani Henderson?. Od kiedy Rudin przeczytał powieść, wiedział, że Dench powinna zagrać rolę Barbary. Po prostu czuł, że nie ma innej aktorki, która potrafiłaby równie dobrze oddać zdecydowanie, jak i poplątanie tej postaci. Na Dench przede wszystkim zrobił wrażenie pełen jadu język Barbary ? na równi z jej mrocznym, zranionym sercem, nie mówiąc już o skłonności do manipulowania Shebą Hart. ?To wyjątkowo szokująca historia ? mówi aktorka o swojej pierwszej reakcji na NOTATKI O SKANDALU. ? Ale zaraz odezwało się we mnie pragnienie zmierzenia się z taką postacią. To byłoby coś innego niż wszystko, co dotąd zagrałam?. To właśnie ta różnica, zdaniem Richarda Eyre, zadecydowała o wyborze Dench do roli. ?Judi Dench jest ogólnie rzecz biorąc cudowna i ludzie zazwyczaj identyfikują się z tą wielkoduszną, piękną i błyskotliwą osobą, która często grywa monarchinie i posiada ogromny zasób osobistej godności ? zauważa reżyser. ? Zaproponowanie Judi Dench roli osoby zgorzkniałej byłoby czymś niecodziennym, wręcz szokującym. Pragnę zauważyć, że jako Barbara nadal jest pełna wrażliwości, choć nie jest już tak miłą panią, jaką pamięta ją publiczność. Myślę, że ten nowy wizerunek Judi będzie czymś odświeżającym?. Podobnie myśli Zoe Heller. ?Dzięki obsadzeniu Judi Dench, jej bohaterka zyskała na wrażliwości i inteligencji. To nie jest sceniczny czarny charakter, bez przerwy coś knujący przeciwko wszystkim, ale ktoś, kto odda sprawiedliwość tej postaci? ? mówi pisarka. Znając zarówno powieść, jak i scenariusz, Dench podkreśla uznanie dla adaptacji Patricka Marbera. ?Uważam, że to bardzo dobra adaptacja, wierna duchowi powieści Zoe Helelr, ale jednocześnie w stylu Patricka? ? uważa. Dench podoba się również, że scenariusz unika oceny poszczególnych postaci. ?Uważam, że to zadanie dla publiczności, która powinna zastanowić się nad etyczną stroną tej historii? ? twierdzi. Niezależnie od tego, jak wredna potrafiła być Barbara, kiedy poczuła się zlekceważona bądź odtrącona, Dench dostrzegła w jej postaci kilka elementów znajomych, czasem wręcz poruszających. ?Znam kilka osób podobnych do niej ? mówi. ? To osoba bardzo samotna, tęskniąca za uznaniem i posiadaniem jakichkolwiek przyjaciół. Myślę, że wokół nas żyje wielu takich ludzi. Ale kiedy Barbara zaczyna szantażować Shebę Hart, żeby się do niej zbliżyć, sprawy przybierają zły obrót?. Aby lepiej zrozumieć desperację Barbary, Dench blisko współpracowała z Cate Blanchett, aby osiągnąć właściwe relacje między tymi - zdawałoby się - przyjaciółkami. ?To była bardzo ciężka i bardzo intensywna praca, ale dała nam mnóstwo satysfakcji i zadowolenia ? mówi Dench. ? Cate jest wspaniałą aktorką i świetnie się z nią pracuje. Myślę, że jest fantastyczna i potrafi zainspirować?. Dench ceni sobie także ponowną możliwość współpracy z Richardem Eyre. ?Ma wspaniały instynkt ? zauważa. ? W jego towarzystwie czuję się bezpieczna, bowiem on wie, czego chce, ale pozostawia każdemu sporo miejsca na własny wkład w postać. To ekscytujące?.
SKANDALISTKA: CATE BLANCHETT JAKO SHEBA HART
Ten wewnętrzny głos pyta, dlaczego ty nie miałbyś być zła? Dlaczego ty miałabyś być bez grzechu? -- Sheba Hart Kiedy Barbara Covett po cichu liczy na długoletnią przyjaźń z Shebą Hart, ta nieświadomie niszczy te nadzieje realizując własne pragnienia ? zdradzając starszego męża rzucając się w romans ze swoim nastoletnim uczniem. W skandalicznym zachowaniu Sheby i szaleńczej potrzebie utrzymania tego w tajemnicy, Barbara widzi zrządzenie losu. Delikatna natura spotkań Sheby zarówno z Barbarą, jak i uczniem Stevenem wymagała aktorki o wielkim talencie, toteż twórcy pomyśleli o połączeniu Judi Dench z Cate Blanchett. Jak wiadomo, Blanchett nie tylko była nominowana do Oscara ? za rolę tytułową w filmie ?Elizabeth? oraz została laureatką Oscara ? za uosobienie aktorki Katherine Hepburn w ?Aviatorze? Martina Scorsese. Ale podobnie jak w przypadku Dench, rola Sheby wymagała od Blanchett odmiennych umiejętności. Patrick Marber przyznaje, że zawsze widział Cate Blanchett w roli Sheby. ?Kiedy pisałem scenariusz, byłem więcej niż pewny, że to ona powinna zagrać Shebę ? przyznaje Marber. ? Znam Cate od dawna, ale nigdy jeszcze z nią nie pracowałem. Nigdy wcześniej nie byłem tak poruszony jej kreacją. Sądzę, że jej rola zaskoczy wielu ludzi?. Zdaniem Zoe Heller obsadzenie Blanchett jest idealne, bowiem tak właśnie wyobrażała sobie swą bohaterkę. ?Cate jest niemal wcieleniem Sheby ? mówi pisarka. ? Czułam się tak jakby na jawie spełniał się mój sen?. Od pierwszego kontaktu z książką Heller, Blanchett była zachwycona. ?To wciąga ? mówi. ? Całość opowiedziana jest z perspektywy Barbary, więc dla Patricka Marbera jako scenarzysty i dla mnie jako aktorki uwolnienie Sheby spod oka Barbary, nadanie jej życia i oddechu było niezwykłym wyzwaniem. Ostatecznie udało się, by na ekranie każda z kobiet żyła swoim życiem?. ?Marber zmienił powieść na własną modłę, co ? jak sądzę ? jest częstą praktyką adaptatorów ? kontynuuje Blanchett. ? Zagrałam już w kilku adaptacjach, które zbyt niewolniczo oddawały cześć pierwowzorowi, że w końcu trzeba się było wyzwolić od powieści, by móc oddychać na planie, by filmowa postać nabrała życia?. Blanchett ceni sobie szansę spojrzenia na Shebę z kilku wcale nie łatwych punktów odniesienia. ?Pod względem filmowym sądzę, że aby spędzić jakiś czas z osobą, która tak jak Sheba występuje przeciwko moralności, musisz głęboko się zastanowić, kim ona jest ? wyjaśnia aktorka. ? W powieści jest kilka kwestii, które mnie uderzyły i mam nadzieję, że udało mi się przenieść je na ekran. Sheba jest młodą kobietą, która poślubiła starszego mężczyznę, która sama czuje, że straciła swą młodość i nie potrafi znaleźć sensu w życiu. Chciałaby jakoś to odmienić, lecz tak się składa, że swój bunt zaczyna od romansu z piętnastolatkiem. Można powiedzieć, że próbuje w ten sposób odzyskać swoją młodość. W rzeczywistości nie potrafi żyć w świecie dorosłych, ale też nie potrafi przyznać się do tego, że sama znalazła się w takiej sytuacji?. Jak na ironię, zauważa Blachett, Barbara uważa ją za osobę uprzywilejowaną i szczęśliwą. ?Z perspektywy Barbary, Sheba otrzymała dar w postaci małżeństwa i kręgu podziwiających ją ludzi ? lecz Sheba czuje się odtrącona i izolowana? ? zauważa. Aby lepiej zrozumieć, jak Sheba znalazła się na pozycji skandalistki, Blanchett postanowiła zmierzyć się z jej zakazanymi żądzami. ?To był chyba najtrudniejszy proces w całej mojej karierze ? przyznaje. ? Rozumiem romans z dużo starszym partnerem, ale dla mnie piętnastolatek jest jeszcze dzieckiem. Myślę, że sama Sheba jest tym zaskoczona. To nie jest ktoś taki, kto szuka sobie dziecka. Raczej myślę, że gotowa byłaby powiedzieć, że na początku była wielka miłość ? kłopot w tym, że ta jej droga w poszukiwaniu siebie jest dla mnie oznaką jej przerażającego wnętrza?. Istotnie, Blanchett wierzy, że Sheba zmierzała do zmiany w swoim życiu zanim jeszcze Barbara podjęła swoje niebezpieczne gry. ?Czuję, że gdyby nawet Sheba zakończyła swój romans wtedy, kiedy powiedziała o tym Barbarze, ta znalazłaby już sposób na uprzykrzenie jej życia ? mówi aktorka. ? Ludzie, którzy ukrywają swoje prawdziwe oblicza, tworzą dziesiątki sytuacji, aby je pokazać. Sądzę, że Sheba znalazła intelektualne usprawiedliwienie dla swojej pasji. Idealizuje fakt nawiązania kontaktu z chłopcem z rodziny robotniczej, aby pokazać mu życie i sztukę. Ale oczywiście pożądanie, jakie budzi w nas inny człowiek, jest kwestią pod świadomości i nie daje się łatwo wyjaśnić?. Pracując z Richardem Eyre i artystyczną ekipą filmu Blanchett przejęła ich uważne logiczne podejście. ?Nie sądzę, żeby można było rozsądzić o tych sprawach bez poczucia humoru, ironii i wizualnego ciepła, jakimi wszyscy się tu posługują ? zauważa. ? Od początku traktowałam tę historię jako szczególny portret samotności, takie też było przesłanie, z jakim Richard obsadził nasz film. Bardzo wysoko ceni aktorów i stworzył najlepsze z możliwych warunki, aby umożliwić im stworzenie kreacji?. Z kolei Eyre był pełen uznania dla Blanchett za pokazanie jasnej i ciemnej strony Sheby. Mówi reżyser: ?Cate przychodzi na plan gotowa na wszelkie ewentualności i zachowuje pełną spontaniczność. Każdą niemal scenę ma głęboko przemyślaną i wiele wnosi swoimi uwagami. Jako Sheba była w stanie pokazać kobietę, która zatraciła się w swej autodestrukcji, podziwiam jej odwagę i talent, który pozwolił jej ukazać to tak dobrze?. Eyre był szczególnie poruszony delikatną huśtawką nastrojów Blachett ? od oczarowania do strachu ? wobec Stevena, granego przez młodego Andrew Simpsona. ?Sądzę, że te sceny między nimi są naprawdę mocne i autentycznie wiarygodne ? nie tylko dlatego, że gra w nich para dobrych aktorów, ale też ze względu na wielkoduszność Cates wobec dużo młodszego wykonawcy, jej świadomości dystansu i zdolności ukazania tego w sposób intymny, bez żadnego sentymentalizmu? ? mówi reżyser. I dodaje: ?Jestem już zmęczony powtarzaniem superlatywów, ale w przypadku Cate i Judi trudno przecenić ich niezwykły talent aktorski?.
ZDRADZONY MĄŻ: BILL NIGHY JAKO RICHARD
Jeśli chcesz zniszczyć nasz związek, dlaczego nie zrobisz tego z kimś dorosłym? Taka jest konwencja, sprawdzała się przez wieki -- Richard Kiedy Sheba Hart oddaje się swoim namiętnościom i zaczyna związek z nastoletnim Stevenem Connellym, nie tylko inspiruje machinacje Barbary Carvett, ale także zdradza swego męża, starszego od siebie profesora i lojalnego partnera, granego z wdziękiem przez Billa Nighy. Nighy jest czołową gwiazdą brytyjskiego ekranu, którego role obejmują zarówno komedię ?To właśnie miłość?, nagrodzony Emmy ? film telewizyjny ?Dziewczyna z kawiarni? czy ostatni przebój ?Piraci z Karaibów ? skrzynia umarlaka?. Nighy, grający zarówno w kinie, telewizji, jak i teatrze współpracował już Eyre w National Theatre i na West Endzie. Nighy uważa, że od kiedy zaczął pracować nad filmem, trudno mu było powiedzieć ?nie?. Opowiada: ?Zarówno Judi Dench, jak i Cate Blanchett były już w obsadzie, wiedziałem, że reżyserować będzie Richard Eyre a Scott Rudin i Robert Fox mają to produkować, no i że zdjęcia będzie robił Chris Menges: czy mógłbym znaleźć lepszą kompanię?!?. Po lekturze powieści Zoe Heller zainteresowanie Nighy?ego prowakacyjną tematyką filmu wzrosło, co dziś komentuje ze śmiechem: ?Wiadomo, że seks ogłupia nas wszystkich. To znaczy mam nadzieję, że wszystkich poza mną!?. Eyre był pod wrażeniem kreacji, jaką stworzył Nighy w roli zranionego męża. ?Znam Billa jako aktora i prywatnie od 25 lat. Zawsze byłem pewien podziwu, jak bierze się za najtrudniejsze aktorskie zadania i wykonuje je tak, że wydają się bardzo łatwe. Jest taki spontaniczny przed kamerą ? mówi Eyre. ? Jest naturą romantyczną, ale jakoś sprawia wrażenie, że stąpa mocno po ziemi. Cokolwiek powie jako postać filmowa czy sceniczna, nadaje temu własny rys. I nigdy nie zawiedzie, kiedy trzeba wywołać śmiech?. W postaci Richarda Nighy odnalazł niezwykle sympatyczny rys charakteru: zdradzony mąż, który wcale nie jest złym człowiekiem. ?Mój bohater poślubił Shebę, kiedy miała 20 lat, on zaś był znacznie od niej starszy ? wyjaśnia. ? Sądzę, że to wspaniały facet, który bardzo kocha swoją żonę, uwielbia ją a zwłaszcza ich dwoje dzieci. A najciekawsze, że ich małżeństwo wydawało się takie udane, zanim Sheba nagle i jak się zdaje bez żadnego powodu wikła się w romans z piętnastolatkiem. Stwarza to znacznie bardziej dramatyczną sytuację niż gdyby mój bohater był jakimś draniem?. Praca z aktorkami tej klasy co Cate Blanchett i Judi Dench była dla Nighy?ego szczególnym wyróżnieniem. ?Pracując tak blisko z Cate odczuwałem większą satysfakcję niż kiedykolwiek wcześniej ? przyznaje. ? Jest zaledwie kilka aktorek, które dorównują talentem Cate. A kiedy ona się pojawia, osiąga wszystko co zamierzyła przy minimalnym wysiłku. Kiedy pracuje się obok niej i Judi Dench, trudno wyobrazić sobie lepszy tandem. Zwłaszcza w przypadku Judi Dench, która gra całkiem inną osobę od tych, do których nas przyzwyczaiła. Zresztą praca z oboma była niezwykle ekscytująca dla nas wszystkich?. Kiedy rolę Richarda objął Nighy, Patrick Marber był przekonany, że postać będzie miała właściwą głębię i wdzięk. ?Chciałem pracować z Billem Nighy odkąd tylko pamiętam. Nie ma drugiego takiego aktora. Nie wiem jak on to robi, że potrafi być jednocześnie całkowicie wyluzowany i bardzo wyrazisty ? mówi Marber. ? Jest wolny. Nigdy nie przepracowuje się przygotowując rolę, a potrafi być przejmujący, nigdy nie wysila się, by rozśmieszać, a bawi. Nosi garnitury lepiej niż ktokolwiek inny. Kocha Boba Dylana. Cóż, Bill Nighy jest po prostu w dechę?.
PONĘTNY STUDENT SZTUKI: DEBIUTANT ANDREW SIMPSON JAKO STEVEN CONNELLY
Chcesz łzawej historii, więc będziesz ją miała. Wzruszę cię jak Bob Geldof. -- Steven Między Barbarą Judi Dench i Shebą Cate Blanchett w NOTATKACH O SKANDALU zaczęło iskrzyć, kiedy doszło do zażyłości z jednym z uczniów, która przerodziła się związek seksualny ze wszystkimi konsekwencjami. Rola Stevena ? rozkochanego nastolatka, który stanął wobec sytuacji, jakiej nie potrafił zrozumieć ? wymagała szczególnego poprowadzenia. Aby znaleźć jakąś nieopatrzoną twarz, filmowcy przeprowadzili zdjęcia próbne. W Irlandii trafili na młodzieńca z Donegal, Andrew Simpsona, który zagrał już w angielskim filmie ?Szkoła dla łobuzów?. Utalentowany piłkarz rugby wezwanie na próbę czytaną z Cate Blanchett otrzymał podczas sportowego tournee do Australii i Fidżi. Warto było przerwać tę wyprawę. Kiedy filmowcy przejrzeli materiały, zaproponowali mu rolę. Sipmson był zaskoczony obrotem zdarzeń. ?Naprawdę chciałem dostać tę rolę, ale myślałem o tym jak o odległym marzeniu? ? przyznaje. Tymczasem wszyscy wokół uważają, że Simpson był właściwym wyborem. ?Nie zależało nam na aktorze irlandzkim, ale właśnie on okazał się najlepszy do tej roli ? wyjaśnia Richard Eyre. ? Sądzę, że jest w Irlandczykach coś takiego, że są nadają się na tę postać ? jakiś poetycki nastrój, który tak pociągał Shebę, że zapragnęła zrealizować swoje fantazje właśnie z nim i w końcu się w nim zakochała?. Eyre kontynuuje: ?Wiedzieliśmy, że przed Andrew stanęło jedno z najtrudniejszych zadań w tym filmie. Ale jest on na tyle wrażliwy, mądry i utalentowany, iż wierzyliśmy, że temu sprosta?. A Blanchett dodaje: ?Od kiedy go poznałam, Andrew wydał mi się opanowany i skupiony. Jako Steven przekroczył linię między niewinnością i dojrzałością w sposób, który daje publiczności do myślenia?. Sam Simpson określa swego bohatera jako ?nieco zuchwałego i trochę niebezpiecznego?. Kontynuuje: ?Steven jest przeciętnym uczniem, który podrywa nauczycielkę ? jednak bardziej od innych jest zdecydowany przenieść swój flirt na wyższy poziom. Kiedy jego zaloty zyskują akceptację Sheby, już nie ustąpi za żadną cenę?. Ale kiedy Sheba wzbogaci ich związek swoim uczuciem, chłopięcy Steven okaże bardziej pragmatyczny. ?Nie myślę, że Steven chce trwalszego związku ? uważa Simpson. ? Jest nastolatkiem, jest po prostu ciekawy świata, chce spróbować czegoś nowego i przekonać się, jak można wykorzystać to, co udało mu się osiągnąć. Kiedy więc uczucia Sheby stają się coraz silniejsze, on ? moim zdaniem ? czuje się zagubiony i myśli o ucieczce. Wprawdzie chciałby być dorosły, ale odkrywa, że jeszcze do tego nie dorósł?. Pytany o swój stosunek do niezwykłej szansy, jaką były sceny miłosne z Cate Blanchett, Simpson odpowiada, że po początkowych obawach szybko uznał, że to jeden z aspektów jego pracy. ?Po dwudziestu dublach nie ma mowy o jakiejkolwiek namiętności ? śmieje się. ? Każdy z nas jest takim profesjonalistą, że nie było w tym niczego szczególnego?. Simpson miał szczególne wsparcie ze strony Richarda Eyre. ?Jest zaskakujący. Mocno stąpa po ziemi, ale pozostaje dżentelmenem. Po każdym ujęciu brutalnie szczerze rozmawia z aktorami, sprawia, że każdy jeszcze mocniej chce być lepszy? ? mówi. Dodatkową atrakcją dla Simpsona był Londyn, w którego nigdy wcześniej nie widział. Miasto olśniło go. ?Jest tu tak wielu ludzi, że łatwo pojąć na czym polega samotność w wielkim mieście ? mówi. ? Pochodzę z miasta, gdzie wszyscy się znają, gdzie każdy zatrzyma się, by zamienić z tobą kilka słów. W Londynie nie ma na to miejsca. To pokazuje jak bardzo samotnie musiała się czuć Barbara: zanim poznała Shebę, miała tylko kota?.
SKANDAL SPERSONIFIKOWANY: SCENOGRAFIA I MUZYKA
Tacy jak Sheba myślą, że wiedzą co to znaczy być samotnym. Ale o prawdziwej beznadziejnej samotności nie wiedzą nic. -- Barbara Covett Przenosząc NOTATKI O SKANDALU na ekran, Richard Eyre chciał uchwycić unikalny ton powieści ? połączenie lekkiej ironii i wyrazistego humanizmu w spojrzeniu na współczesność, gdzie krzyżują się ścieżki samotności i obsesji. Film kręcono w Eastbourne, nadmorskim miasteczku na obrzeżach Londynu pod okiem laureata Oscara Chrisa Mengesa. Eyre był przekonany, że mający w dorobku takie filmy jak ?Biznesmen i gwiazdy?, ?Pola śmierci? i ?Misja?, a także bardzo londyńskich w nastroju ?Niewidocznych?, Menges najlepiej potrafi oddać intymny, mroczny nastrój filmu. ?Chris jest bardzo utalentowanym i inteligentnym operatorem ? mówi Eyre. ? Przede wszystkim interesują go ludzie. Jest niezrównanym mistrzem w oświetlaniu ludzkich twarzy, co w tej historii jest szczególne istotne. W jego pracach jest poza tym pewna uczciwość, dlatego uważam, że to najwłaściwszy wybór do tego filmu?. ?Długo dyskutowałem z Chrisem o podejściu do filmu, zanim jeszcze zaczęliśmy zdjęcia. Każda nasza decyzja jest uzasadniona scenariuszem, chodziło o podkreślenie każdej kreacji poprzez uchwycenie jej pod właściwym kątem ? wyjaśnia Eyre. ? Spora część filmu była fotografowana z ręki. Jako filmowiec-dokumentalista Chris jest mistrzem tej techniki: kamera staje się przedłużeniem jego oka. Nawet kiedy aktorzy byli statyczni ? bo, na przykład, siedzieli przy stole ? kamera była cały czas w ruchu, aby przekazać tę napiętą atmosferę. Światło zawsze miało stwarzać warunki naturalne, ale do każdej sceny Chris dodawał jakiś filtr i rozpraszał światło dla podkreślenia nastroju. Ale przede wszystkim skupiał się na czynniku ludzkim ? wykonawcach. Uwielbia naświetlanie skóry, wydobywanie ruchu i piękna ludzkiej twarzy?. Kiedy Eyre poprosił Chrisa Mengesa o uchwycenie kwintesencji relacji między tymi dwoma skomplikowanymi kobietami, nie potrafił odmówić. ?Urzekła mnie historia izolacji Barbary, prowadzącej swoją samotną egzystencję nauczycielki w mieście pełnym ludzi. Tymczasem niezależnie jak bardzo będzie się o to starać, dotarcie do nich okazuje się niemożliwe. Chciałem także uchwycić wariactwo Sheby, jej zakochanie się w nastolatku, tę adrenalinę, ekscytację, zadziwienie. To była także szansa na uchwycenie różnych rodzajów pogmatwanych emocji w wykonaniu dwóch wybitnych, lecz jakże odmiennych aktorek wcielających się w swoje role? ? mówi Menges. Dlatego trzeba było zobaczyć je z dystansu, w przestrzeni i obserwować zachodzące w nich przemiany w miarę rozwoju akcji i wzajemnych relacji. To wyzywające zadanie, zwłaszcza jeśli chce się uchwycić właściwym moment. Eyre zaprosił także swego długoletniego współpracownika Tima Hatleya, z którym pracował przy ?Królowej sceny? a także w teatrze, do objęcia podwójnej roli scenografa i kostiumologa. Pozostając pod wrażeniem stworzonych przez Hatleya wnętrz w filmowej wersji ?Bliżej? Mike?a Nicholsa, Eyre oczekiwał, że dzięki Hatleyowi uda się pokazać wewnętrzną architekturę świata Barbary i Sheby jak też obraz współczesnej Anglii bez sięgania po opatrzone wzorce. Hatley wysoko cenił powieść Zoe Heller, toteż bez ociągania przyjął propozycję Eyre. ?Dzięki wspólnej pracy na planie filmowym, w teatrze i operze, dobrze się z Richardem poznaliśmy ? mówi Hatley. ? To bardzo ważne. Kiedy podejmuję się intensywnej pracy, lubię być otoczony ludźmi, którym ufam?. Podjęcie się ? co rzadkie ? podwójnego zadania scenografa i kostiumologa pozwoliło Hatleyowi poznać każdy element estetyki otoczenia i potraktować to jako część większej całości ? środowiska, w jakim żyją i mieszkają Barbara i Sheba. ?To znakomicie, że mogłem stworzyć cały świat ? wyznaje. ? Zwykle razem nad scenografią i kostiumami pracuję w teatrze, toteż tutaj takie zadanie nie było dla mnie czymś szczególnie nowym. Kiedy na przykład zastanawiałem się nad wyglądem szkoły w NOTATKACH O SKANDALU, poszedłem do szkoły i przy okazji przyjrzałem się, jak ubierają się nauczycielki?. Jeśli chodzi o charakterystyczny ton filmu, Hartley miał nadzieję odzwierciedlić ten sam balans między satyrą i poruszającym dramatem, jaki stał się osnową całego filmu. ?Pamiętam, że najlepsze komedie to te, które odnoszą się do rzeczywistości, jaką znamy ? wyjaśnia. ? Dlatego wszystko jest prawdziwe, szczere, bardzo brytyjskie ? ci ludzie naprawdę żyją i oddychają. Dotyczy to zarówno klaustrofobii, w jakie żyją Barbara i Sheba, jak i codziennego rytmu, jaki wyznaczyliśmy poprzez scenografię, wyrażającą uczucia i emocje naszych postaci?. W tworzeniu wewnętrznego świata Barbary i Sheby Hatkey wykorzystał kontrast ich pochodzenia i stylu bycia. ?Mieszkanie Barbary jest małe i ciasne, wręcz przypomina piwnicę wypchaną wspomnieniami, z kolei dom Sheby jest pełen świat, przestronny i elegancko umeblowany, choć nieco artystowski? ? mówi. Kluczem do wystroju domu Sheby był jej ?azyl?, pokój typu studio, który stało się widownią jej płomiennego romansu z uczniem, zaledwie kilka metrów od kochającego męża i rodziny. ?Stworzyliśmy ten azyl z szopy, na wpół wkopanej w ziemię ? wyjaśnia Hatley. ? To bardzo istotne miejsce ? z jednej strony miłosne gniazdko, z drugiej jednak bliskie sąsiedztwo domu rodziło pewne ryzyko?. Innym ważnym miejscem była szkoła świętego Jerzego, gdzie zaczyna się historia Barbary i Sheby. ?Na filmową szkołę wybraliśmy wielką współczesną placówkę oświatową poobijaną na krawędziach, z domieszką architektury wiktoriańskiej i kilkoma nowoczesnymi elementami ? mówi Hatley. ? I oczywiście, z pracownią plastyczną w jakiejś prowizorycznej budzie, co dowodzi, że sztuka nie liczy się we współczesnej szkole?. Przy opracowywaniu scenografii Hatley ściśle wspóracował z Chrisem Mengesem. ?Menges lubi pracować na małych przestrzeniach, co umożliwia mu operowanie głębią ostrości i nastrojem ? zauważa. ? Razem opracowywaliśmy więc skalę i rozmiary przestrzeni, a także planowaliśmy, ile światła będzie potrzebne. Moim zadaniem było zdobycie maksimum informacji o postaciach w kadrze, które mogłyby utrudniać pracę Mengesowi?. Jeśli chodzi o ubiory postaci, Hatley inspirował się bliskimi relacjami, jakie ma z Cate Blanchett i Judi Dench. ?Sądzę, że to było bardzo ważne, żeby pracować nad tym razem, ponieważ obie znają swoje postacie na wylot, a moja praca polega na tym, żeby ich odczucia połączyć z oczekiwaniami widowni i przełożyć je na język obrazu?. Wszystkie ubiory zostały kupione na High Street albo londyńskich second handach pod czujnym okiem Hatleya. ?Chciałem, żeby wszystko było bardzo praktyczne? ? mówi scenograf. Cały ubiór był bardzo użyteczny w podkreśleniu realizmu filmu. ?Obie bohaterki mają dość specyficzny stosunek do swego ubioru, każda inny ? kontynuuje Hatley. ? W tym znaczeniu, że każda nosi swój uniform ? specyficzną powtórkę stylów, kolorów i odcieni, które charakteryzują osobowości Barbary i Sheby. Każda z nich dostała swoją garderobę i mieliśmy mnóstwo frajdy, kiedy dobieraliśmy poszczególne części garderoby, zależnie od pory dnia ? jak to każdy robi w życiu. Także często starałem się powtarzać ubiory. Wpadam irytację, kiedy widzę aktorów w nowych ciuchach w każdej nowej scenie. To nie jest życie. Kiedy ludzie trafią na ulubione dżinsy, buty czy sukienki, noszą je aż do zdarcia ? to, że Barbara i Sheba przestrzegają swoich zwyczajów podkreśla ich autentyczność?. Ostatecznym czynnikiem scalającym pogmatwane ścieżki losów Barbary i Sheby jest hipnotyczna, kaskadowa ścieżka dźwiękowa znanego kompozytora Philipa Glassa. Uważany za jednego z najbardziej wpływowych i inspirujących kompozytorów współczesnych Glass współpracował już ze Scottem Rudinem i Robertem Foxem przy filmie ?Godziny?, za który otrzymał szereg nagród i wyróżnień łącznie z nominacjami do Oscara ?, Złotego Globu ? i nagrody Grammy ? oraz nagrodą BAFTA, a teraz z nadzieją patrzy na perspektywy ostatniego dzieła. ?Richard Eyre ma wspaniałe doświadczenia w teatrze, Scott Rudin ? zarówno w teatrze, jak i filmie, tak więc cała nasza trójka ma setki lat doświadczeń artystycznych ? śmieje się Glass. ? A jeśli dodać do tego obsadę z Cate Blanchett, Judi Dench i Billem Nighy, widać wspaniałe perspektywy?. Eyre przeczuwał, że tylko jeden człowiek potrafi stworzyć odpowiednią muzykę do tego filmu ? Philip Glass. ?NOTATKI O SKANDALU są adaptacją powieści, której narracja prowadzona jest w pierwszej osobie. Żaden film nie może osiągnąć takiego poziomu subiektywizmu jak powieść, chcieliśmy więc, by muzyka pomogła wyrazić sens tej opowieści widzianej oczyma Barbary Covett ? mówi Eyre. ? Ta muzyka wspaniale oddaje jej życie wewnętrzne, pomaga oddać jej subiektywny punkt widzenia. Dodatkowo ta muzyka wyznacza puls historii dwóch kobiet, uwięzionych za sprawą samotności i obsesji w emocjonalne zawirowanie?. Kiedy Glass dołączył do ekipy, Patrick Marber wiedział, że jego scenariusz może zmienić nie tylko kształt, ale i ciężar gatunkowy. ?Połączenie komedii, suspensu i refleksji o naturze człowieka, jakim są NOTATKI O SKANDALU, stawia przed kompozytorem wyjątkowe zadanie: jego muzyka musi przenikać film do głębi. Był bardzo podekscytowany, kiedy pojawił się Philip Glass. Jego partytura jest niezwykłej urody ? mówi Marber. ? Rozpoznał i wydobył puls filmu. Wiadomo, że jest znakomitym kompozytorem, ale tym razem nie tylko napisał wspaniałą muzykę, ale dopisał się do autorów filmu. Dzięki tej muzyce wypływają na wierzch skryte żądze, które kryją się za tą historią?. ?Praca nad tym filmem wymagała niezwykłej intensywności, większej niż zazwyczaj ? uważa Glass. ? Kiedy pracuje się z Richardem i Scottem należy liczyć się z jakimiś poprawkami zanim osiągnie się ostateczny kształt partytury. Za każdym razem, kiedy wydawało się, że wszystko gra, padało nowe pytanie o postacie czy strukturę opowieści i trzeba było zaczynać od nowa. Tak to wygląda, kiedy dyskutuje się nad każdą sceną filmu, a zwłaszcza nad kulminacją filmu. Podstawową funkcją muzyki w każdym filmie jest tworzenie dystansu bądź bliskości, toteż bez przerwy dyskutowaliśmy o tym, jak daleko czy też jak blisko widownia powinna być w danej chwili?. Inspiracją dla muzyki Glassa stały się aktorskie kreacje. ?To były bardzo autentyczne kreacje ? i niemal kompletne ? mówi. ? Podobnie jak w życiu, nie było w nich podziału na czarne i białe, ale pełne odcieni szarości pomiędzy. Dlatego muzyka musiała uwiarygodniać punkt widzenia postaci ? co zamierza Barbara, o czym myśli Sheba, co czuje ten chłopiec? Muzyka steruje odbiorem. Opatrzony inną muzyką ten film opowiadałby o czymś zupełnie innym?. ?Ta muzyka opowiada o Barbarze. Zaczyna się od Barbary i na niej kończy. To ważne, by pierwszy motyw był rodzajem sygnatury i powracał w różnym kształcie przez cały film ? mówi Glass. ? A także, by charakter muzyki w jakiś sposób tworzył i definiował niepewność i rozdwojenie postaci. Osiągam to nie tyle za pomocą języka muzyki, ile poprzez język harmoniczny, który zazwyczaj jest bardziej chromatyczny niż się oczekuje, co nie znaczy, że łatwiejszy. Tego rodzaju opis charakteru bez odwoływania się do zwrotów akcji traktuję jako rodzaj wirtuozerskiej wprawki?. Glass mówi dalej: ?Jest tam także kilka muzycznych idiomów, które sprawiają, że harmonia i melodia łączą się w muzykę, podkreślającą interakcje zachodzące między postaciami. Relacje emocjonalne przekazywane są językiem muzyki?. Chociaż muzyka zaczyna się od szerokiego instrumentarium, dominują smyczki i instrumenty dęte, lecz ostatecznie cresenda towarzyszące fabule zyskały pełniejszą orkiestrację. ?Muzyka odpowiada strukturze scenariusza ? podsumowuje Glass. ? Moim zdaniem funkcja muzyki w filmie polega nie na ilustrowaniu fabuły, ale wyartykułowaniu głębszych emocji. Moim zdaniem to bardziej rodzaj kośćca, niż powierzchnia skóry: mam nadzieję, że tak właśnie dzieje się w przypadku NOTATEK O SKANDALU. Praca z reżyserem Richardem Eyre i producentem Scottem Rudinem to niezwykle satysfakcjonujące doświadczenie. Myślę, że za pomocą muzyki udało się wyrazić przesłanie tej opowieści?.
REALIZATORZY
RICHARD EYRE (Reżyseria) Wybitny reżyser teatralny, długoletni dyrektor Royal National Theatre wystawił ponad 100 sztuk, z czego wyreżyserował około 30. Reżyseruje także na Broadwayu, gdzie przenosi swoje londyńskie spektakle, m.in. ?Mary Poppins?, ?Heddę Gabler? i ?Czarownice z Salem?. Twórca serii telewizyjnych spektakli szekspirowskich na dużym ekranie zadebiutował filmem ?The Ploughman?s Lunch? (tv: ?Posiłek oracza?), potem nakręcił ?Iris? (Oscar dla Jima Broadbenta, nominacje dla Judi Dench i Kate Winslet), następnie zrealizował film ?Stage Beauty? (wideo, tv: ?Królowa piękności?), a ostatnio ?Notatki o skandalu?. PATRICK MARBER (Scenariusz) Reżyser teatralny i filmowy, dramaturg i scenarzysta. Swą pierwszą sztukę ?Dealer?s Choice? napisał w 1995, ale rozgłos zawdzięcza drugiej sztuce ? ?Bliżej?, przeniesionej na ekran przez Mike?a Nicholsa, a także wstawianej na całym świecie, również w Polsce. Marber jest autorem scenariusza tego filmu, a poza tym napisał scenariusze do filmów ?Notatki o skandalu? i ?Asylum?. Jest także reżyserem swoich sztuk i ich ekranizacji. ZOË HELLER (Autorka) Zoë Heller pochodzi z Londynu, skończyła studia w Oxfordzie, a także na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Jako publicystka współpracuje z pismami ?The Independent?, ?The New Yorker?, ?Vanity Fair? i ?The London Review of Books?. Wydała trzy powieści, z których ?Wszystko, o czym wiesz? (1999) i ?Notatki o skandalu? (2003) przełożono na język polski. CHRIS MENGES (Zdjęcia) Dwukrotny laureat Oscara za zdjęcia do filmów ?Misja? i ?Pola śmierci?, był nominowany do nagrody Akademii za ?Michaela Collinsa?. Jest trzykrotnym laureatem nagrody krytyków Los Angeles, był także nominowany do nagrody Amerykańskiego Stowarzyszenia Operatorów za ?Boksera?, ?Michaela Collinsa? i ?Misję?. Ostatnio nakręcił filmy: ?Notatki o skandalu?, ?Trzy pogrzeby Melquiadesa Estrady?, ?Podwójny blef?, ?Niewidoczni?. Jako reżyser nakręcił filmy ?Świat na uboczu? (nagroda specjalna jury w Cannes), ?The Lost Son?, ?Criss Cross? (wideo, tv: ?Przeciwności?), ?Second Best? (wideo, tv: ?Dwóch ojców?). TIM HATLEY (Scenografia i kostiumy) Oddany współpracownik Richarda Eyre przygotował scenografię wielu jego spektakli. Poza ?Notatkami o skandalu? jego filmografia obejmuje filmy ?Stage Beauty? (wideo, tv: ?Królowa sceny?), gdzie opracował kostiumy, oraz ?Bliżej?, do którego przygotował scenografię. PHILIP GLASS (Muzyka) Kompozytor muzyki teatralnej i filmowej, twórca muzyki poważnej i operowej. Za ścieżkę dźwiękową filmu ?Godziny? otrzymał nominacje do Złotego Globu, nagrody Grammy i Oscara. Ostatnio napisał muzykę do filmów: ?The Fog of War? (tv: ?Mgły wojny?), ?Sekretne okno?, ?Złodziej życia?, ?Mroczne dziedzictwo?. W roku ubiegłym skomponował ścieżki dźwiękowe filmów: ?Roving Mars? (IMAX), ?Iluzjonista?, ?Plaga?, ?Notatki o skandalu?. Jest także autorem suity, która stanowi osnowę ?Trylogii Quatsi? Godfreya Reggio: ?Naqoyqatsi?, ?Powwaqatsi? i ?Koyaanisqatsi?. JOHN BLOOM (Montaż) Wielokrotnie nominowany i wyróżniany nagrodami Emmy i Oscarami John Bloom montował m.in. filmy: ?Lew w zimie?, ?Travels with My Aunt? (tv: ?Podróże z moją ciotką?), ?Kochanica Francuza?, ?Gandhi?, ?A Chorus Line?, ?Szalony Megs?, ?Air America?, ?Naiwniak?, ?Zmowa pierwszych żon?, ?The Deep End of the Ocean? (wideo ?Głębia oceanu?), ?Shaft?, ?Bliżej?, ?Wit? (tv: ?Dowcip?), ?Angels in Aerica? (tv: ?Anioły w Ameryce?), ?Notatki o skandalu?, ?Charlie Wilson?s War?. ANTONIA VAN DRIMMELEN (Montaż) Antonia Van Drimmelen pracowała nad montażem filmów: ?Shaft?, ?Bliżej?, ?Camilla? (wideo, tv: ?Camilla?), ?Naiwniak?, ?Zmowa pierwszych żon?, ?Thelma i Louise?, ?The Deep End of the Ocean? (wideo ?Głębia oceanu?), ?Wit? (tv: ?Dowcip?), ?Angels in Aerica? (tv: ?Anioły w Ameryce?), ?Notatki o skandalu?, ?Charlie Wilson?s War?.
AKTORZY
JUDI DENCH (Barbara Covett) W swej trwającej ponad 40 lat karierze na scenie, ekranie i w telewizji Judi Dench zdobyła liczne nagrody, począwszy od nagrody BAFTA dla najbardziej obiecującego debiutanta w 1965 roku po Oscara za rolę drugoplanową jako królowa Elżbieta w ?Zakochanym Szekspsirze? (1999). Była nominowana do nagrody Akademii za role w ?Jej wysokość pani Brown?, ?Czekoladzie? i ?Iris?. W 2006 była nominowana do Złotego Globu i Oscara za rolę tytułową w ?Pani Henderson?. W swoim dorobku ma 12 nominacji do nagrody BAFTA i osiem nagród oraz ponad 50 innych nagród i nominacji przyznawanych po obu stronach Atlantyku. Spośród filmów telewizyjnych ostatnio doceniony został wyróżniony Złotym Globem ?Last Of The Blond Bombshells? (tv: ?Ostatnia seksbomba?), zaś spośród spektakli teatralnych ? ?Amy?s View? na Broadwayu, za który otrzymała nagrodę Tony w 1999 r. Przed ?Notatkami o skandalu? Dench powtórzyła swoją rolę M z kinowego serialu o Jamesie Bondzie w ?Casino Royale?, wcześniej zagrała tę postać w ?GoldenEye?, ?Jutro nie umiera nigdy?, ?Świat to za mało?, ?Śmierć nadejdzie jutro?. Ostatni zagrała w filmach: ?Herbatka z Mussolinim?, ?The Importance of Being Earnest? (wideo ?Bądźmy poważni na serio?) oraz ?Duma i uprzedzenie? i ?Lawendowe Wzgórze?. W 1970 wyróżniono ją Orderem Imperium, zaś w 1998 tytułem Damy Imperium. CATE BLANCHETT (Sheba Hart) W 2005 roku Cate Blanchett została wyróżniona Oscarem za rolę drugoplanową za kreację Katherine Hepburn w ?Aviatorze? Martina Scorsese. Za tę rolę otrzymała także inne nagrody, w tym nominację do Złotego Globu. W 1998 Blachett zagrała królowę Elżbietę w cieszącym się uznaniem filmie ?Elizabeth? Shekhara Kapura, za który dostała Złoty Glob, nagrodę BAFTA oraz wiele innych nagród i wyróżnień, w tym nominację do Oscara. Inne jej filmy, które zwróciły uwagę krytyki to: ?Podwodne życie z Stevem Zisou?, ?Utalentowany pan Ripley?, ?Dotyk przeznaczenia?, ?Włamanie na śniadanie?, ?Kroniki portowe?, ?Veronica Guerin? (wideo, tv: ?Veronica Guerin?), ?Coffee and Cigarettes?. Zagrała także w trylogii ?Władca pierścienia? ? Galadriel, królową elfów. Po ukończeniu Narodowego Instytutu Sztuki Dramatycznej w Australii Blanchett poświęciła się pracy w teatrze. Za role w filmach ?Paradise Road? (tv ?Droga do raju?) i ?Thank God He Met Lizzie? (tv ?Dzięki Bogu, spotkał Lizzie?) była wyróżniana nagrodami AFI, australijskimi odpowiednikami Oscarów. Za film ?Oscar and Lucinda? (wideo, tv: ?Oskar i Lucinda?) była nominowana do tej nagrody. Przed ?Notatkami o skandalu? ukończyła film ?Babel?, a na premierę czekają ?The Good German? i ?The Golden Age?. BILL NIGHY (Richard Hart) Aktor teatralny, filmowy i telewizyjną. Swą popularność zawdzięcza roli podstarzałego rockmana w filmie ?To właśnie miłość?, za którą otrzymał nagrodę BAFTA. Wystąpił w wielu filmach, m.in.: ?Eye of the Needle? (wideo, tv: ?Igła?), ?Curse of the Pink Panther? (wideo, tv: ?Klątwa Różowej Pantery?), ?The Little Drummer Girl? (wideo, tv: ?Mała doboszka?), Mack the Knife (wideo, tv: ?Opera za trzy grosze?), ?Being Human? (wideo, tv: ?Być człowiekiem?), ?True Blue? (tv: ?Zbuntowana załoga?), Elfy z ogrodu czarów?, ?Still Crazy? (wideo, tv: ?Szalona kapela?), ?Blow Dry? (tv: ?Dwa w jednym?), ?Lawless Heart?, ?I Capture the Castle (tv: ?Nie oddam zamku?), ?State of Play? (serial tv), ?To właśnie miłość?, ?Underworld?, ?Wysyp żywych trupów?, ?Przetrwać tę miłość?, ?Autostopem przez galaktykę?, ?The Girl in the Café? (tv: ?Dziewczyna z kawiarni?), ?Wierny ogrodnik?, ?Underworld: Evolution?, ?Piraci z Karaibów - skrzynia umarlaka?, ?Alex Rider: Misja Stormbreaker?, ?Wpuszczony w kanał? (głos), ?Notatki o skandalu?, ?Pirates of the Caribbean 3? (w realizacji). ANDREW SIMPSON (Steven Connolly) Andrew Simpson zadebiutował na scenie jako pięciolatek, studiuje sztukę dramatyczną na Royal Irish Academy, przygotowuje się do studiów prawniczych. Na dużym ekranie zadebiutował filmem ?Song for a Raggy Boy? (wideo, tv: ?Szkoła dla łobuzów?. ?Notatki o skandalu? to jego drugi film.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.